Tam Öğrenme

“Tam öğrenme”  hemen hemen bütün öğrencilerin, okulların öğretme amacını güttüğü tüm yeni davranışları öğrenebileceği görüş üzerine temellendirilmiş olan bir yaklaşımdır.

Öğrencilere duyarlı ve planlı bir öğretim hizmeti sağlanır, öğrenme güçlükleriyle karşılaşanlara yerinde ve zamanında yardım edilir.  Önceden kararlaştırılan yetkinlikle öğrenmeleri için yeterli zaman verilir ve öğrenciler için de anlamlı olan bir “tam öğrenme” ölçütü belirlenirse bütün öğrenciler yüksek düzeyde bir öğrenme gerçekleştirebilirler.

Tam öğrenmenin dayandığı temel görüş; öğrenci nitelikleri olan Bilişsel Giriş Davranışları, Duyuşsal Giriş Özellikleri ve Öğretim Hizmetinin Niteliği okulda öğrenme modelini oluşturur.

Okul öğrenme modelinde öğrenme ürünlerini başlıca iki değişken etkilemektedir.

Bunlardan ilki Bilişsel Giriş Davranışlarını ve Duyuşsal Giriş Özelliklerini içeren öğrenci nitelikleri diğeri ise öğrenciye sunulan Öğretim Hizmetinin Niteliği’dir.

Yapılan araştırmalar  “Tam Öğrenme Yöntemi” ile öğrenen öğrencilerin %75’inin geleneksel eğitimle öğretilen öğrencilerin en iyi %20’si düzeyinde başarı sağladıklarını ortaya çıkarmıştır.

Tam Öğrenme Kuramı anlayışıyla, öğrencilerin çoğunu yüksek başarı düzeylerine ulaştırabilen bir öğretim yönteminin ilkokul ve ortaokul sınıflarının derslerinde de uygulanması, öğretimin verimsizliğine ilişkin sorunlarının çözümünde önemli katkı sağlayacaktır.

Öğretiminin değişik aşamalarında ilkokuldan üniversiteye kadar birbirini bütünleyen biçimde hangi yöntemlerle daha başarılı öğretilebileceği yanıt bekleyen bir soru. Öte yandan araştırılıp uygulamalarla sınanıp çözülmesi gereken bir sorundur.

Sorunun diğer boyutu ise öğrencilerde öğretimin amaçlarına yönelik davranışlar kazandırmakla görevli öğretmenlerin uygulamalarla sınanıp geliştirilen sonuçları paylaşabilmesi daha başarılı bir öğretimi gerçekleştirdiğini görebilmesidir.

Öğrenmenin birikimli bir süreç olduğu ve ilk ve ortaokulda öğrenmelerin gerek bilişsel, gerek duyuşsal açıdan sonraki öğrenmelere temel oluşturduğu düşünüldüğünde tam öğrenme yönteminin ilk ve ortaokul düzeyinde uygulanmasının önemini de ortaya çıkarmaktadır.

İşte bu çalışma; genel anlamda tam öğrenme yönteminin öğretimindeki etkisini belirleme görevini üstlenmiştir.

 

 

Kaynakça

Alkan, Cevat. Eğitim Ortamlarının Düzenlenmesi. Ankara: A.Ü. Eğitim Fakültesi, 1992.

Kaptan, Saim. Bilimsel Araştırma Teknikleri. Ankara, 1977.

Sever, Sedat. Dil ve Edebiyat Öğretiminde Yaratıcılık, Sempozyum Bildiri Metinleri. 1991

Sever, Sedat. Dil ve Edebiyat Öğretiminde Fonetik ve Diksiyon Çalışmalarının Önemi –Eğitim ve Bilim.  Cilt 16, Sayı 83, 1992.

Yıldıran, Güzver. Öğrenme Düzeyi ve Ürünleri. 1988

Sönmez, Veysel. Program Geliştirmede Öğretmen El Kitabı, Ankara, 1987.